-مریم خیلی تنبله، صبحها تا ساعت نه می خوابه
-علی خیلی بداخلاقه،هیچ وقت لبخند نمی زنه.
زهرا خیلی خسیسه،هفته ای یک بار هم چیزی برای خودش نمی خره.
محسن خیلی سرمایه داره، دو تا خونه در تهران داره.
همه جملات بالا، جملات قضاوتی است و هر کسی با توجه به خط کشی که در دست خودش داره، بقیه رو دقیقا با همون اندازه گیری می کنه و دیگران رو قضاوت می کنه که تنبل، ثروتمند، بداخلاق و . هستن و خودش هم تصورش بر اینه که داره درست فکر می کنه و بر همین اساس هم به دیگران واکنش نشون میده.
در واقع در اینگونه موارد، درست و غلطی وجود نداره،اون چیزی که هست، تفاوت آدمهاست که اگه اون رو بپذیریم، روابط بهتری رو با دیگران تجربه می کنیم و در زندگیمون آرامش بیشتری داریم.
اگه یاد بگیریم که بجای قضاوتی نگاه کردن، فقط نگاه مشاهده گر داشته باشیم، هم خودمون و هم دیگران حال بهتری داریم.یعنی هر اتفاقی که میفته و یا هر رفتاری رو که می بینیم، فقط عین همون رو بدون تفسیر و تحلیل نگاه کنیم، مثلا بگیم که" مریم هر روز نه صبح از خواب بیدار میشه" و دیر و زود بلند شدنش رو دیگه از ذهن قضاوتگرمون حذف کنیم. و بجای اینکه هر چیزی رو با خط کش خودمون اندازه بگیریم، بگیم که خب اون اینطوریه.
یکی از جملاتی که بهمون کمک می کنه که بتونیم نگاه قضاوت گرمون رو به نگاه مشاهده گر تغییر دهیم، پرسیدن این سوال از خودمونه که"کی گفته که .؟"
مثلا وقتی که مریم تا ساعت نه صبح می خوابه، چون با خط کش ما "نه صبح" خیلی دیر به حساب میاد، میگیم که تنبله و قضاوتش می کنیم. ولی می تونیم بجاش از خودمون بپرسیم که"کی گفته، هر کسی تا ساعت نه بخوابه، تنبله؟" یا "کی گفته که ساعت نه صبح دیره؟"اینطوری فکرمون رو به چالش می کشیم و یاد می گیریم که نگاهی به خط کش دیگران هم بندازیم و تفاوتها رو بپذیریم.
بیایم از این به بعد، کمی در گفتار هر روزمون دقت کنیم و ببینیم که چقدر داریم از جملات قضاوتی استفاده می کنیم و تمرین کنیم که از تعداد این جملات کمتر کنیم و نگاه مشاهده گر داشته باشیم.
موافقین؟؟
اگر جوابتون مثبته، شما نمونه هایی رو که در زندگیتون بکار می برین و یا از زبون دیگران می شنوین رو برامون بنویسین و بگین کجاهاست که سفت و سخت به خط کش خودتون چسبیدین؟
از همراهی تون صمیمانه سپاسگزارم.
رو ,کنیم ,دیگران ,خیلی ,هم ,خط ,کنیم و ,خط کش ,ساعت نه ,می کنه ,نه صبح
درباره این سایت